دانه ‌های باران را در آغوش بگیر...

دانه ‌های باران را در آغوش بگیر...

امام زمان

 

آغوشش را باز می‌ کرد، برای قطره ‌های لطیف باران؛ زمین را می ‌گویم، همان‌ که آدم‌ های بسیاری بر روی خود دیده بود.
- زمین! ای هدیه ‌ی عزیز خدا! برایمان تعریف کن از آنچه دیده ‌ای!
باران می ‌بارید و زمین عزیز یاد خاطراتی می ‌افتاد که نشان از غصه‌ های او از مردم بی‌ وفا داشت؛ آهی کشید و گفت:
- من خودم دیدم روزهایی را که منتظران پیامبرِ مهربانی ها برای آمدنش لحظه ‌شماری می‌ کردند؛ روزهایی که به دشمنانشان وعید آمدن او را می ‌دادند و می ‌گفتند:
"خیلی زود می ‌آید آن روزی که ما از دست شما نامردان، راحت می ‌شویم. منجی ما، عادل است، حق ما را از شما می- ‌گیرد."
اما خیلی زود وقتی آخرین پیامبر خدا آمد، دشمن او شدند.(١)

سرش را به نشانه ‌ی تأثّر پایین انداخته و ادامه داد:
- من این حرف‌ ها را خوب به یاد دارم، منتظران پیامبر خاتم، او را از پسران خود بیشتر می ‌شناختند. یادم هست منتظران موسی (علیه السّلام) وقتی 30 روز گذشت و نیامد، دل به گوساله‌ ی سامری دادند و یادشان رفت پیامبری داشتند!(٢) دلم برایشان می ‌سوخت. می ‌دیدم دل‌ هایشان مثل سنگِ سخت، دانه های باران را خُرد می‌ کند و از خود دور.(٣)
زمین عزیز سرش را بالا آورد و با مهربانی گفت:
- آدم آخرالزمانی! یادت باشد، اگر دلت به یاد خدا و قرآن آبیاری شود هیچ‌وقت مثل آن سنگ سخت بی ‌رحم نمی ‌شوی. می‌ خواهم به تو مژده دهم؛ حالا که زمان آمدن امامت طولانی شده، اگر دلت سخت نشود و مثل من، دانه ‌های باران را در آغوش بگیری،(٤) یعنی بر دین پیامبر خدا، ثابت قدم باشی، روز قیامت با حضرت علی (علیه السّلام) خواهی بود،(٥) همان که دوست داشتی یک روز نه، یک ساعت نه، یک لحظه، کنارش بنشینی و از او نور بگیری!
«أَ لَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ أَن تخَشَعَ قُلُوبهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَ مَا نَزَلَ مِنَ الحَقّ‏ وَ لَا یَكُونُواْ كاَلَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَیهْمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبهُمْ وَ كَثِیرٌ مِّنهْمْ فَاسِقُونَ»(٦)

آدم آخرالزمانی! یادت باشد، اگر دلت به یاد خدا و قرآن آبیاری شود هیچ‌وقت مثل آن سنگ سخت بی ‌رحم نمی ‌شوی. می‌ خواهم به تو مژده دهم؛ حالا که زمان آمدن امامت طولانی شده، اگر دلت سخت نشود و مثل من، دانه ‌های باران را در آغوش بگیری، یعنی بر دین پیامبر خدا، ثابت قدم باشی، روز قیامت با حضرت علی(علیه السّلام) خواهی بود، همان که دوست داشتی یک روز نه، یک ساعت نه، یک لحظه، کنارش بنشینی و از او نور بگیری!

«آیا وقت آن نرسیده است، قلب‌ های آنان که ایمان آورده‌ اند به ذکر خدا و آن حقیقتی که خدا  نازل کرده، خاشع شود و مثل اهل کتاب نباشند، همان ‌ها که زمان (انتظار) بر آنان طول کشید و دل ‌هایشان سخت شد و بیشترشان فاسق شدند!»
امام صادق علیه السّلام فرمودند: این آیه در مورد زمان غیبت نازل شده است و «أمد» یعنی زمان غیبت.(٧)


برای مشاهدهی ادامه به ادامهی مطلب مراجعه کنید

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسب‌ها:

تاريخ : دو شنبه 8 تير 1394برچسب:, | 1:27 | نویسنده : محمدعلی |

لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
.: Weblog Themes By SlideTheme :.


  • نوای جنت